Sukces Klaudii Gołasy
Sukces Klaudii w konkursie recytatorskim
Uczennice klasy siódmej, Klaudia Gołasa, Zuzanna Kućmaja i Karolina Starachowska, wzięły udział w I Powiatowym Konkursie Poezji i Pieśni Patriotycznej, zorganizowanym przez Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Ostrowcu Św., w poniedziałek 26 marca. Dyrektor Marcin Sitarski, witając uczestników konkursu, zaznaczył, iż uroczystość ta wpisuje się w cykl imprez towarzyszących obchodom setnej rocznicy Odzyskania Niepodległości. Organizatorzy postawili sobie za cel przekazywanie tradycji narodowej młodym pokoleniom przez rozwijanie wrażliwości artystycznej uczniów, takie właśnie przesłanie emanowało ze sceny podczas interpretacji poezji i pieśni patriotycznych przez młodych twórców. Wysoki poziom wszystkich wystąpień zachwycił jurorów i publiczność.
Klaudia prezentowała utwór Zbigniewa Herberta Nike, która się waha. Recytatorka sprawiła, że przed oczami słuchaczy ukazała się scena, gdy bogini zwycięstwa Nike ulega słabości, bo wzrusza ją los chłopca, który wyruszył na wojnę. Nike waha się, czy pocałować pięknego młodzieńca przed bitwą. Wie, że człowiek ten, nie zna jeszcze smaku pieszczot, więc mógłby pod ich wrażeniem uciec z pola bitwy, bo żal by mu było nieprzeżytej jeszcze pierwszej miłości. Nike zostawia chłopca wstydząc się chwili słabości, chłopiec zostaje zabity. Brawurowa interpretacja i znalazła uznanie w oczach jurorów, Klaudia stanęła wśród laureatów powiatowego konkursu na drugim miejscu.
Równie piękne i wzruszające były interpretacje Zuzi i Karoliny. Zuzia deklamowała wiersz Zbigniewa Herberta 17 IX, który przypomina czas kampanii wrześniowej. To wiersz wzbudzający wiele emocji, Zuzia wykazała wiele talentu, by je właściwie pokazać. Dała odczuć publiczności, jak czuje się człowiek bezbronny, skrzywdzony, znienacka napadnięty. Człowiek odważny – bo pomimo rozpaczliwego położenia składa przysięgę i staje do walki. Pod koniec recytacji, Zuzia najpierw łagodnie, to znów z całą stanowczością – utrwaliła w świadomości słuchaczy przesłanie skierowane do współczesnego patrioty:
[…]
Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco
I da ci sążeń ziemi pod wierzbą – i spokój
By ci co po nas przyjdą uczyli się znowu
Najtrudniejszego kunsztu – odpuszczania win.
Wiersz Karoliny – Rzadko na moich wargach Jana Kasprowicza, zasługuje na miano najważniejszego na tym konkursie, ponieważ przestrzega przed pustym, czyli „na pokaz” patriotyzmem. Karolina słowami poety tłumaczyła zebranym, przed czym współczesny patriota powinien się bronić by nie być tym, który z obłudą najgłośniej mówi o Polsce, choć dla niej nic nie robi i nie rozumie czym jest patriotyzm, słowo „ojczyzna” jest dla niego tylko kluczem do zdobycia poklasku, stanowiska, zaspokojenia chorej ambicji. Najpierw recytatorka krytycznie opisała postawę pseudopatrioty, następnie z uczuciem i wrażliwością, bardzo lirycznie namalowała wizerunek rodzinnego krajobrazu, pięknego i zarazem boleśnie ukrywającego narodowe mogiły. Oddała nastrój podniosłości i prostoty, aby wywołać myśl, że każdy jest patriotą, gdy szczerze z szacunkiem odnosi się do Polski.
Organizatorzy zapewnili, że nasza szkoła będzie stałym gościem na kolejnych Powiatowych Konkursach Poezji i Pieśni Patriotycznej.
