INFORMACJA O PUBLICZNEJ SZKOLE PODSTAWOWEJ
IM. JANA BRZECHWY W CHMIELOWIE
Szkoła Podstawowa w Chmielowie należy do najstarszych szkół w powiecie ostrowieckim. Istnieje już ponad 100 lat. Ma ona bogate tradycje historyczne i wychowawczo - dydaktyczne, zajmuje także czołowe miejsce w kształtowaniu kultury i szerzeniu oświaty. Wychowała wielu wybitnych ludzi, absolwentów renomowanych uczelni, działających w Polsce i poza granicami we wszystkich dziedzinach życia.
Mieści się w budynku, który funkcjonuje od 1925 roku do chwili obecnej. Już do początku jej funkcjonowania całe życie społeczno-kulturalne wsi skupiało się właśnie tu, co trwa do dnia dzisiejszego. Podejmowane przez nauczycieli inicjatywy zawsze miały duży wpływ na życie mieszkańców i cieszyły się ogromnym zainteresowaniem.
W 1997 roku dobudowano skrzydło dla uczniów kształcenia zintegrowanego.
Rok 2006 zaznaczył się budową Centrum Sportowo-Rekreacyjnego przy szkole w Chmielowie, wyposażone w kort tenisowy, plac zabaw dla najmłodszych wychowanków szkoły oraz wszystkich dzieci zamieszkujących okolicę. Pomyślano również o stworzeniu miejsca odpowiedniego na przygotowanie imprez plenerowych – wybudowano altanę ogrodową. Szkoła stała się centrum życia społecznego i kulturalnego. Mieszkańcy traktują ten teren jako nie tylko miejsce nauki, ale również odpoczynku i zabawy.
W szkole działają liczne koła zainteresowań, prowadzone są zajęcia pozalekcyjne, dzięki którym wszyscy uczniowie mają stworzone optymalne warunki do rozwoju swoich zainteresowań oraz uzdolnień.
9 listopada 2006 r. Szkole Podstawowej w Chmielowie zostało nadane imię Jana Brzechwy. Wraz z nadaniem imienia szkoła otrzymała sztandar.
Rys szkoły
Szkoła Podstawowa w Chmielowie należy do najstarszych szkół w powiecie ostrowieckim. Istnieje już 100 lat. Ma ona bogate tradycje historyczne i wychowawczo - dydaktyczne, zajmuje także czołowe miejsce w kształtowaniu kultury i szerzeniu oświaty. Wychowała wielu wybitnych ludzi, absolwentów renomowanych uczelni, działających w Polsce i poza granicami we wszystkich dziedzinach życia.
Mieści się w budynku, który funkcjonuje od 1925 roku do chwili obecnej. Już do początku jej funkcjonowania całe życie społeczno-kulturalne wsi skupiało się właśnie tu, co trwa do dnia dzisiejszego. Podejmowane przez nauczycieli inicjatywy zawsze miały duży wpływ na życie mieszkańców i cieszyły się ogromnym zainteresowaniem.
A oto dzieje szkoły na przestrzeni tych 100 lat. Cofnijmy się do 1905r., kiedy to władze carskie zezwoliły na otwarcie szkół prywatnych z polskim językiem wykładowym. Zorganizowano wówczas w Ostrowcu Koło Macierzy Szkolnej, z inicjatywy którego powstały w 1906 r. szkoły w Bolesławowie, Ludwikowie oraz w Chmielowie.
Najpierw mieściła się w domu pana Różyckiego, gdzie istniała około trzech lat. W szkole tej uczyło się około 40 dzieci. Według relacji mieszkańców Chmielowa w latach późniejszych, tj. do czasów I wojny światowej, nauka odbywała się w tym samym budynku.
Po odzyskaniu niepodległości, szkoła nadal mieściła się w domach prywatnych: u państwa Różyckich, u Państwa Szoltanów, oraz w domu, na miejscu którego znajduje się obecnie nasz Kościół Parafialny.
Już w 1921 r. do szkoły, która była nadal w domu prywatnym - uczęszczało 132 uczniów.
Od pierwszych lat działalności, szkoła zaznaczała swoją obecność w środowisku jako dobrze zorganizowana placówka rozpowszechniająca wiedzę i kulturę.
U mieszkańców Chmielowa od lat dojrzewała silna potrzeba zbudowania budynku szkoły. W 1924 roku podjęli społeczną inicjatywę projekt ten udało się zrealizować. Rolnicy z Chmielowa przeznaczyli swoje grunta nad rzeką Kamienną dla potrzeb budowy i zobowiązali się przewieźć kamień i cegłę. Prawie wszyscy Chmielowanie aktywnie włączyli się w budowę nowej szkoły. Wiosną 1925 roku odbyło się sadzenie drzewek na nowym placu szkoły, zaś we wrześniu nowy budynek szkoły oddano do użytku.
Nowa szkoła mieściła 5 sal lekcyjnych. Ponadto znajdowała się tu kancelaria i pokój pomocy naukowych. Przy szkole było obszerne podwórze, boisko i ogród.
Działalność oświatowa szkoły przybrała na sile. Prężnie działa drużyna harcerska, sklepik, „Koło higienistów”, „Kasa oszczędności”. Co roku organizowane są szkolne wycieczki – Kraków- Wieliczka – Warszawa. Sandomierz, Chęciny, Kielce, dzięki którym dzieci poznawały piękno swojego kraju.
Rok szkolny 1927/28, to ważna data dla szkolnictwa, ponieważ wszystkie dzieci zostały objęte tzw. Obowiązkiem Szkolnym. Ze 140 liczba uczniów wzrosła wówczas do 233. Utworzono 6 oddziałów w szkole.
Warto zaznaczyć, że 10 września 1928 r. bardzo uroczyście obchodzono w szkole „10-lecie Niepodległości Polski”.
Na początku lat trzydziestych do szkoły uczęszcza ok. 300 dzieci uczących się w VI oddziałach. W oddziałach V i VI został nadobowiązkowo wprowadzony język niemiecki, co ułatwiało absolwentom drogę dalszego kształcenia. Dla najbiedniejszych zorganizowano dożywianie z funduszu Komitetu Pomocy Dzieciom i Młodzieży w Opatowie. Tak było do czasów II wojny.
II WOJNA
Początek wojny był dla szkoły łaskawy. Od 1941r. obowiązywał nowy program dla polskich szkół powszechnych, który nie przewidywał nauki historii, historii literatury, geografii Polski. Odpowiedzią na to było zorganizowanie tajnego nauczania. Znów nauka wróciła pod prywatne strzechy.
W budynku, do 1943 roku nauka trwała bez żadnych przerw. Ale po tej dacie nieszczęście zagościło mimo wszystko w tych progach. Pan Józef Mandecki został wywieziony do Oświęcimia, skąd przewieziony do Gissen zmarł w 1943 r., w Katyniu ginie pierwszy nauczyciel szkoły P. Jan Maj. W 1944 r. zbliżanie frontu przyczyniło się do zajęcia szkoły przez wojsko niemieckie. Niemcy zorganizowali tutaj szpital. W tym okresie zniszczono całe wyposażenie szkoły: pomoce naukowe, sprzęty i meble. Końcowym etapem zniszczenia było wysadzenie mostu na Kamiennej – wypadły wszystkie szyby z okien, popękały ściany, obleciał tynk z sufitów, nie było również podłóg.
PO WOJNIE
Taką szkołę w 1945 r. zastał nowy kierownik pan Kazimierz Scheuer. Dzięki jego staraniom i wytężonej pracy przy pracach remontowych, szkoła wznawia działalność wiosną 1946 r. Uczniowie (368 dzieci) mają do dyspozycji pięć sal lekcyjnych. Rozwijają prężną działalność organizacje szkolne: męska i żeńska drużyna Harcerska, PCK i Spółdzielnia Uczniowska. Z inicjatywy księdza Marcina Popiela powstaje przy szkole kuchnia „Caritas”, która dożywia około 100 dzieci.
Do 1949 r. szkoła została całkowicie odnowiona.
Lata pięćdziesiąte przyniosły zwiększenia znaczenia wsi w okolicy. Już przed wojną dzieci korzystały z audycji radiowych płynących z zainstalowanego dla celów szkolnych 3-lampowego aparatu. Postępująca technika i elektryfikacja wsi dawały im większe możliwości rozwoju. Z dniem 1 I 1955 r. Chmielów zostaje siedzibą Gminnej Rady Narodowej, a Kazimierza Scheuera wybrano radnym.
Z roku na rok szkoła pięknieje i rośnie jej ranga w środowisku. Oddziałuje na społeczność poprzez organizowanie uroczystych akademii, pogadanek i odczytów, pokazuje jak można działać na rzecz całego środowiska (sadzenie lasu na nieużytkach, oczyszczanie rowów odpływowych, uporządkowanie terenu).
Rok 1966 zaznaczył się jako pierwszy rok reformy szkolnictwa wprowadzającej ośmioletnią naukę w szkole podstawowej, co wymagało przeorganizowania pracy. W tym czasie urządzono w stałym miejscu bibliotekę szkloną.
Lata 70-te, to szybko postępujący wzrost standardu nauczania w szkole. Zorganizowano kolejne klasopracownie: matematyki, j. polskiego i zajęć praktyczno-technicznych oraz przedszkole. Uczniowie zajmują czołowe miejsca w rejonowych i powiatowych konkursach naukowych i sportowych. Prężnie działa Samorząd Uczniowski i drużyna harcerska. Szkoła zmienia swoje oblicze, staje się nowoczesną placówką oświatową. Jest ciągle modernizowana.
Lata 80-te to czas wytężonej pracy dyrektor Julianny Szymczyk. Pierwszoplanową sprawą dla nowego dyrektora było przeprowadzenie kapitalnego remontu szkoły. Wybudowano kotłownię i założono centralne ogrzewanie. Wybudowano szambo i założono wodę, urządzono nowe ubikacje i natryski. Wymieniono przewody instalacji elektrycznej. Urządzono szatnię. Wymieniono podłogi, na korytarzu zostało położone lastriko. Urządzono i wyposażono w sprzęt salę gimnastyczną. Zakupiono pomoce naukowe do wszystkich sal. Otynkowano z zewnątrz budynek. Wyremontowano pomieszczenie biblioteki i zaopatrzono ją w książki i lektury. Nierozłącznymi sojusznikami w tym nawale prac byli niezmordowani w swych staraniach rodzice. Owocem tej pięknej współpracy grona pedagogicznego i rodziców – jest podziwiana, odnowiona, nowoczesna szkoła.
Wobec takich zmian nie dziwi wzrost poziomu nauczania, co znalazło potwierdzenie w osiągnięciach uczniów na olimpiadach i konkursach przedmiotowych, często na wojewódzkim szczeblu. Pierwsze miejsce na etapie wojewódzkim w konkursie przedmiotowym z geografii zajął Mariusz Zelga, obecnie nauczyciel w naszej szkole. Organizowano mnóstwo ciekawych imprez, nie tylko wewnątrzszkolnych, ale o zasięgu ogólnospołecznym.
Mimo przeprowadzonego remontu i modernizacji budynku, w 1988 r. zauważono pękanie szkolnych stropów i ścian. To był sygnał, że stare mury wołają o pomoc. Zadecydowano o wykonaniu ekspertyzy fundamentów i stropów budynku szkolnego. Ekspertyza potwierdziła niebezpieczeństwo oberwania się sufitów. Rozpoczęły się starania o wybudowanie nowej szkoły w Chmielowie.
Po 1990 roku w Polsce nastąpiły duże zmiany systemowe. Nałożono na gminy obowiązek utrzymania przedszkoli i szkół podstawowych. Administracyjnie Chmielów należał do Bodzechowa, a opiekunem gminy został Wiesław Gruszka.
W roku 1994 rozpoczęto budowę nowego skrzydła szkoły. W ramach czynów na rzecz szkoły w roku szkolnym 1996/97, rodzice równali teren wokół nowego pawilonu szkoły. Część z nich niwelowała teren łopatami, a pozostali ciągnikami i samochodami wozili ziemię. Pracę rodziców wspomagał wójt Gminy Bodzechów. Dnia 30 listopada 1996 roku odbyło się uroczyste spotkanie jubileuszowe z okazji 90-lecia istnienia szkoły.
W nowym pawilonie szkoły odbywało się nauczanie zintegrowane klas 0-III oraz znajdowała się pracownia techniczna wyposażona w komputery i sprzęt audiowizualny. W starym budynku mieściła się: pracownia biologiczno - chemiczna, matematyczno - fizyczna, geograficzno - historyczna, plastyczno - muzyczna, języka polskiego oraz zastępcza sala gimnastyczna. Szkoła posiadała także stołówkę.
W roku szkolnym 1998/99 w czasie wakacji zmieniono dach na szkole i wykonano nową elewację budynku od frontu.
Rok szkolny 1999/2000 był rokiem wdrażania reformy oświaty. Powstały sześcioletnie szkoły podstawowe i trzyletnie gimnazja. Od tej pory szkoła liczy 6 oddziałów.
Dnia 2 lipca 2001 roku na rzece Świślinie na Wiórach pękła prowizoryczna tama. W związku z tym woda wpłynęła do Kamiennej, która wystąpiła z brzegów na odcinku od Kunowa do Ostrowca i zalała okoliczne miejscowości, a w tym i Chmielów. W wyniku powodzi w chmielowskiej szkole zniszczeniu uległy łazienki, popękały ścianki działowe i posadzka. Szkoła znów wymagała remontu.
Dnia 21 czerwca 2002 roku na emeryturę, po 38 latach pracy w szkole, odeszła Janina Jakubowska. Dnia 25 lipca 2002 roku przeprowadzono konkurs na dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej w Chmielowie, w wyniku którego w dniu 28 sierpnia 2002 roku, nominację na dyrektora szkoły w Chmielowie wręczono pani Teresie Bąbel.
W tym też roku zakończyła się realizacja programu komputeryzacji szkoły. Pracownia informatyczna, mieszcząca się w nowym skrzydle szkoły, została wyposażona w 6 nowych, wysokiej klasy komputerów, stoliki, rzutnik do foliogramów oraz nowoczesne programy multimedialne.
Każde przedsięwzięcie związane ze szkołą, czy te ogromne inwestycje, czy te mniej kosztowne, zawsze były wspierane przez radnych i Wójta Gminy Bodzechów pana Jerzego Murzyna.
Pan wójt dąży do tego, by nasza gmina była czysta ekologicznie, z prężnie rozwijającą się gospodarką ekologiczną. Dzięki opiece, jaką Wójt otacza szkolnictwo, możemy być pewni, że przyszłość tej wspaniale rozwijającej się gminy pójdzie w dobre ręce mądrych ludzi.
Jednym z zadań naszej szkoły jest uczenie podopiecznych ekologicznego myślenia i kształtowania właściwych postaw wobec problemów ochrony środowiska, którą należy kształtować od najmłodszych. Nauczycielki nauczania zintegrowanego: Małgosia Zięba, Bożenna Miernik, Krystyna Bąk i Irena Grudniewska, wdrażają tę problematykę u swoich wychowanków organizując z nimi konkursy wiedzy, plastyczne, wystawy, programy artystyczne i pogadanki. Pani Monika Zięba dba o to, by wychowankowie tej szkoły znali przyrodę swojego terenu i przekazywali tę wiedzę wokół. Organizuje piesze wędrówki, podczas których uczy szacunku do tej ziemi, opowiadając o jej historii i bogactwach naturalnych.
Stylowy, przedwojenny budynek szkoły w Chmielowie zmienia się wewnątrz z każdym rokiem. Nowa elewacja, okna, zamiast podłóg panele i wykładziny. Zdaniem dyrektora szkoły p. Teresy Bąbel: „Szkoła spełnia dwie funkcje: ośrodka edukacji oraz ośrodka kultury.Ważne, by to była ładna, nowoczesna i funkcjonalna placówka”.
Odkąd rozpoczęła działalność nowoczesna kuchnia i stołówka, nie tylko przyrządza posiłki dla uczniów w ciągu roku szkolnego. Szkoła może prowadzić wakacyjne kolonie, półkolonie i obozy.
W 2004 r. szkoła brała udział w akcji „Szkoła z klasą” organizowanej przez „Gazetę Wyborczą” oraz Fundację Centrum Edukacji Obywatelskiej pod patronatem Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego. Odtąd korytarz szkolny zdobi Certyfikat „Szkoły z klasą”.
Rok 2006 zaznaczył się budową Centrum Sportowo-Rekreacyjnego przy szkole w Chmielowie. Projekt ten zbliżył wieś do miana miejscowości atrakcyjnej turystycznie, gdzie obok ścieżek krajoznawczych, zabytków i innych walorów posiadać będzie zaplecze sportowo rekreacyjne Centrum zostało oddane do użytku 2 września.
Szkoła stała się centrum życia społecznego i kulturalnego. Mieszkańcy traktują ten teren jako nie tylko miejsce nauki, ale również odpoczynku i zabawy.
9 listopada 2006 r. Szkole Podstawowej w Chmielowie zostało nadane imię Jana Brzechwy. Wraz z nadaniem imienia szkoła otrzymała sztandar.
Małgorzata Klepacz